Όταν ένα τηλεοπτικό συνεργείο γυρίζει ένα ριάλιτι σόου σε ένα εγκαταλελειμμένο ψυχιατρικό ίδρυμα, συναντά μια ορδή δαιμόνων, οδηγώντας τους σε έναν αιματοβαμμένο αγώνα επιβίωσης.
——————————
Παρά τον τίτλο του “The Lurking Fear”, αυτή η ταινία δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με τον H.P. Lovecraft ή με κάποια από τις ιστορίες του. Η μόνη σύνδεση είναι ένας χαρακτήρας με το όνομα Μαρτένς, του οποίου τα μάτια έχουν δύο διαφορετικά χρώματα. Αντίθετα, είναι η ιστορία του τι συμβαίνει στο συνεργείο του “Inside History” όταν έρχονται για να γυρίσουν ένα επεισόδιο στο εγκαταλελειμμένο πλέον ίδρυμα που κάποτε διοικούσε ο Δρ Όλιβερ Μαρτένς, του οποίου οι μέθοδοι θεραπείας έμοιαζαν περισσότερο με βασανιστήρια. Και αυτό δεν ήταν το χειρότερο από τα αμαρτήματά του.
Παρά τις προσπάθειες του αστυνόμου Χάνσεν (Μάικλ Μάντσεν) να τους σταματήσει, το συνεργείο, ο Μάικ (Τζόναθαν Καμπ), η Μαρλίν (Λατίτσια Ρόλε) και η Μόλι (Σκάι Στράκε) μαζί με τον Άντριου Σεβίλ (Ρόμπερτ Νταβί), έναν τοπικό εμπειρογνώμονα του δόκτορα, πάνε να κάνουν κάποια γυρίσματα.
Σε σενάριο των Ντάρεν Ντάλτον (The Land That Time Forgot, The Day the Earth Stopped) και Ρόμπερτ Γκίλινγκς (American Fright Fest, Paper Empire) με σκηνοθέτη τον Ντάλτον, το “The Lurking Fear” ξεκινάει με το χιλιοχρησιμοποιημένο σενάριο ενός κινηματογραφικού συνεργείου που βρίσκει μια πολύ πιο εντυπωσιακή ιστορία απ’ ό,τι περίμενε και τη γεμίζει με εναλλάξιμα θύματα.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο σερίφης Νάσαρ (Κρίστοφερ Μορμάντο), η αρραβωνιαστικιά του Μάικ, η Κρύσταλ (Ελιζαμπέττα Φάντον), και μερικοί άλλοι που εμπλέκονται στο άσυλο σε μια προσπάθεια της τελευταίας στιγμής να αυξήσουν τον αριθμό των πιθανών θυμάτων. Στη συνέχεια, τους βάζει να περιπλανιούνται σε κάποιες παλιές σήραγγες, ενώ οι αιμομικτικοί απόγονοι του Δρ. Μαρτένς και οι διάφοροι ασθενείς στους οποίους επιτέθηκε, τους ξεπαστρέφουν έναν προς έναν, προτού το “The Lurking Fear” κατευθυνθεί προς τα λημέρια του “Saw” στα τελευταία λεπτά της ταινίας.