Σ’ ένα δυστοπικό μέλλον, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου έχουν καταστήσει τη Γη σχεδόν μη κατοικήσιμη. Όταν μια μητέρα η οποία ζει μαζί με την κόρη της σε υπόγειο καταφύγιο δεχθεί την επίσκεψη ενός μυστηριώδους ζευγαριού, εκείνες θα πρέπει να ανακαλύψουν τις αληθινές προθέσεις τους και να παλέψουν για την επιβίωση.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

«Δεν κληρονομούμε τη Γη από τους προγόνους μας, αλλά τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας», μια παροιμία των ιθαγενών της Αμερικής.

Το μήνυμα της ταινίας είναι να συνειδητοποιήσει το κοινό ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα να αφήσουμε τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές σε έναν κατεστραμμένο πλανήτη. Οι χαρακτήρες συνεχίζουν να μιλούν και να σκέφτονται τα παιδιά τους. Ανησυχούν περισσότερο για την επιβίωση των παιδιών τους παρά για τον εαυτό τους. Πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας τα εργαλεία για να βοηθήσουν στη διατήρηση και την εκ νέου ανάπτυξη της Γης.

Αυτή είναι μια προσωπική ιστορία. Όσο πιο προσωπική, τόσο πιο καθολική. Θέλουμε να τρομάξουμε το κοινό για να συνειδητοποιήσει ότι η Γη μπορεί να

τελειώσει αύριο. Έτσι, εάν το κοινό μπορεί να συσχετιστεί με αυτήν την οικογένεια και να αισθανθεί ότι αυτή η οικογένεια είναι και δική του, τότε το κοινό θα νιώσει επιτέλους τον αντίκτυπο του μηνύματος.